Ik ben verwend
28 januari 2019 - Panama City, Panama
Allereerst mijn welgemeende excuses dat deze blog zo lang op zich heeft laten wachten, maar ik was druk bezig. Met dingen. Enzo.
Ik ben verwend. Dat is de wijze levensles die ik geleerd heb in Panama. En ik ben niet zomaar verwend, maar verwend op 2 verschillende manieren.
De eerste reden dat ik verwend ben, is omdat ik simpelweg al zoveel gave dingen meegemaakt en gezien heb, waardoor je minder snel enthousiast word. Hier kwam ik pijnlijk achter op mijn tweede dag in Panama. Aangezien ik in Costa Rica al vrij veel luiaards gezien heb, werd ik een stukje minder enthousiast van alle luiaards in Panama, terwijl de rest van de mensen waarmee ik was, extreem gelukkig werden van de luiaards. Daarnaast heeft iedere plek in Midden-Amerika mooie watervallen om te zien. Na heel veel watervallen gezien te hebben, zijn ze toch wel een stukje minder spectaculair geworden. Gelukkig ben ik niet de enige die dat vindt en veel andere reismaatjes hebben ook wel genoeg watervallen gezien. Doordat ik nu door heb een beetje verwend te zijn, geeft dat wel weer ruimte voor de unieke dingen en kan ik daar meer van genieten. Zo heb ik in Panama dolfijnen gespot, waar ook een babydolfijntje was, die steeds volledig willekeurig uit het water sprong en met de volwassen dolfijnen wilde spelen. Heel tof om te zien :-)
Ik was heel blij om in Panama City aangekomen te zijn. Aangezien mijn laatste weken Costa Rica en Panama heel veel natuur was, was het ook wel heel fijn om in de bewoonde wereld aan te komen. En hoe! Ik heb nog nooit zo een moderne stad als Panama City gezien. Overal waar je kijkt enorme wolkenkrabbers. Ook wil Panama een 'groen' uiterlijk hebben, door fietsen te promoten. Waar normale landen dan fietspaden zouden bouwen, sluiten ze in Panama iedere zondag de ringweg rondom de stad af voor auto's en wordt deze geopend voor fietsers. Best wel tof om op een snelweg te fietsen!
Bij een bezoek aan Panama hoort natuurlijk ook een bezoek aan het Panama Kanaal, het meest bekende bouwwerk uit heel Panama. Gelukkig had ik flinke mazzel, want net toen ik aankwam, kwam er een enorm schip door het kanaal. Indrukwekkend om te zien hoe dit schip door het kanaal heen ging. Misschien was het nog wel indrukwekkender na het bezoek aan het bijbehorende museum. Hier kwam je er namelijk achter hoeveel geld, moeite en helaas ook mensenlevens het heeft gekost om dit kanaal te bouwen. En aan de andere kant ontdekte je ook hoeveel Panama wel niet verdient aan dit kanaal, aangezien een vrachtschip honderden duizenden euro's betaalt om door het kanaal te mogen.
Als afsluiter van Panama ben ik naar de San Blas eilanden gegaan. Neem even de tijd om de mooiste eilanden die je ooit hebt gezien in te beelden... Gelukt? De eilanden van San Blas zijn nog mooier dan dat. De blauwe zee en witte stranden gevuld met palmbomen. Het was prachtig.
Ik sliep daar twee nachten op een eiland. Hier was verder niets anders te doen dan relaxen, zonnen, chillen, bruin worden (wellicht ook een beetje verbranden) en bijkomen van al het relaxen. Gelukkig was er voor de afwisseling iedere dag een tour gepland. Deze tour bestond uit het bezoeken van een ander prachtig eiland, waar je vervolgens kon relaxen, zonnen, chillen en bruin worden. Die drie dagen genieten van al het moois van de San Blas eilanden was wel erg prettig na alle hectiek van Panama City. Tijdens het liggen op het witte strand, onder de palmbomen, met een kokosnoot met rum in mijn handen bedacht ik me:
"Ik ben verwend. En daar kan ik best aan wennen!"
Geniet er maar van!
Geniet ervan en zo te zien doe je dat prima!
Groetjes uit Naaldwijk