Do you want to build a snowman?

Een van mijn favoriete plekken van Ecuador was toch wel Cotopaxi national park. Het letterlijke en figuurlijke middelpunt van dit nationale park is de bijna 6000 meter hoge vulkaan 'Cotopaxi'. Een van de redenen dat dit zo een toffe plek was, was het hostel waarin ik verbleef. Dit hostel was namelijk aan de rand van het nationale park gebouwd, waardoor je vanaf iedere plek uitzicht had op deze enorme vulkaan. En wanneer ik zeg iedere plek, bedoel ik ook iedere plek. Zelfs de wc's waren zo gebouwd dat je kon genieten van de vulkaan tijdens het doen van je behoefte. Omdat het hostel in the middle of nowhere was, was er geen wifi en geen plekken om 's avonds heen te gaan, dus iedereen speelde ouderwets spelletjes samen. Overdag was het de ideale plek om het park te verkennen. En lama's. Ze hadden lama's. Niet een of twee lama's, maar de hele achtertuin stond vol met lama's.

Helaas was het wel regenseizoen in Ecuador en dat ging gepaard met een hoop bewolking. Dit werd pijnlijk duidelijk toen we op de eerste dag de 4200 meter hoge Pasachoa berg beklommen. Vanaf hier zouden we een geweldig uitzicht hebben over het nationale park. Helaas was het zo bewolkt dat we een uitzicht van ongeveer drie meter hadden. 

Niet alleen op deze berg was het bewolkt, maar de Cotopaxivulkaan zelf was ook altijd bewolkt. Zelfs vanaf de wc's konden we de top nooit zien. Daarom besloten we op de laatste dag om 6 uur 's ochtends op te staan, omdat ons beloofd was dat de kans op een goed uitzicht dan het beste zou zijn. Dit waren allemaal leugens, want we konden maar een halve vulkaan zien. Gelukkig gingen we die dag naar de vulkaan zelf, dus meer mogelijkheden om de vulkaan ook echt te zien.

Na een stukje richting de vulkaan gereden te hebben, kwamen we aan bij de fietsverhuur. Het was namelijk mogelijk om van de vulkaan af te fietsen (Sorry mam). In eerste instantie was ik dit niet van plan, maar toen ik bedacht hoe vaak ik de kans had om van een actieve vulkaan te fietsen, besloot ik het toch te doen. Een eerdere fietservaring in Costa Rica had mij geleerd dat het vrij belangrijk was om de remmen te testen, als je van een berg af gaat fietsen. Toen ik deze goedgekeurd had, reden we door naar de vulkaan. Aangekomen bij de entree van het park, konden we de vulkaan eindelijk in volle glorie zien, zonder wolken. Deze vulkaan had de perfecte vulkaanvorm, met een besneeuwde bovenkant.

Na onderweg wat foto's en groepsfoto's genomen te hebben, reden we de vulkaan op. Daar stopten we halverwege omdat de weg half weggespoeld was door de regen en sneeuw van de dag ervoor. Nu begrepen we ook waarom onze gids scheppen en een pikhouweel bij zich had. De taak aan ons om de weg te repareren. Terwijl de rest hier druk mee bezig was, heb ik vooral foto's gemaakt. Ook belangrijk!

Toen de weg gerepareerd was en we weer door konden rijden, reden we naar de parkeerplaats van de Cotopaxi, vanaf waar we naar Basecamp zouden lopen. Dit pad was echter niet zo duidelijk als we verwacht hadden, aangezien het helemaal ondergesneeuwd was. Door de sneeuw ploeterden we naar boven, richting het basecamp op 4864 meter hoogte. De combinatie van de sneeuw en de hoogte maakte deze wandeling van een uur een stuk lastiger dan ik van tevoren verwacht had! 

Aangekomen bij basecamp was iedereen buiten adem, maar was het voor mij tijd om te doen waar ik voor gekomen was. Een sneeuwpop bouwen op een vulkaan! Halverwege moest ik even stoppen, omdat we zouden gaan proberen naar de gletsjer op 5000 meter hoogte te gaan. Na toch zeker wel 50 meter lopen, besloot de gids dat het te gevaarlijk was door alle sneeuw en kon ik weer verder werken aan mijn sneeuwpop. Toen deze eindelijk af was, was het tijd voor een snelle lunch, voordat we naar beneden gingen. 

We reden eerst een stukje naar beneden, totdat de weg weer een beetje normaal was en toen was het tijd om te fietsen. Ondanks dat de weg hier volgens onze gids 'fietsbaar' was, was het geen heel relaxed fietstochtje. Het was flink steil naar beneden, over een onverharde weg die vol met putten zat. Terwijl we de remmen ongeveer de hele tijd indrukten, reden we diverse auto's voorbij, terwijl we probeerden niet te vallen en wel van het uitzicht te genieten. Pittige uitdaging.
Na bijna van onze fiets afgeschud te zijn, bereikten we de voet van de vulkaan, waarna het nog 10km fietsen was door de prachtige natuur, omgeven door wilde paarden. Toen ik aankwam bij de ingang van het nationale park, had ik de blaren al op mijn handen staan van het heerlijk oncomfortabele fietsritje.

Uiteindelijk wel een enorm gave ervaring om een sneeuwpop op een vulkaan te bouwen en vervolgens van de vulkaan af te fietsen!